Dit is de laatste blog die je van mij krijgt…
… vanuit deze site. Schrok je even? Of was je opgelucht? Afijn, ik kan je gelukkig/helaas (doorhalen wat niet van toepassing is) melden dat je nog niet van me af bent.
Ik liep al een tijdje met het idee om mijn blog te verplaatsen. Ik had hem ondergebracht bij wordpress.com (vandaar het adres) en dat was een prima plek. Gratis, veel mogelijkheden, goed beheer en een helpdesk. Maar dit heeft voor mij twee nadelen; Omdat het een gratis site is, zetten zij er advertenties op. En daar heb ik geen invloed op. Soms zie je daarom snurkende mannen of incontinentieluiers. (Dit kan ik vermijden door €50 per jaar te betalen. Iets wat ik tijdens onze lange reis in 2019 heb gedaan.) En omdat hij zo groot werd, begon ik langzaam uit de ruimte te lopen.
Ik heb ook een website waar ik voor betaal. En die heeft ook de mogelijkheid een (wordpress) blog te hosten. Voorwaarde voor mij was wel dat ik mijn oude blogs over kan zetten Nu ik in de winter alle tijd heb, heb ik uitgezocht hoe ik dit voor elkaar krijg. Met heel wat gepuzzel (wat ik ook nog wel leuk vind) is het gelukt me alles over te zetten. En meteen een kleine facelift te geven. Je kunt de nieuwe niet genomen weg hier vinden.
Het enige wat ik jammer vind is dat de bezoekteller nu ook gereset wordt. Hier was ik best een beetje trots op. Maar dat zij zo. We gaan gewoon weer voor een nieuw record.
Maar nu staan de blogs dubbel op internet. Dat vind ik niet zo sjiek. De oude ga ik dus binnenkort verwijderen. Als je daarop geabonneerd was, dan kreeg je altijd een mail bij een nieuwe blog. Dat gaat dus niet meer werken. Ik had de abonnees ook over kunnen zetten maar dat doe ik bewust niet zodat je opnieuw de keuze kunt maken om je aan te melden of niet. Wil je weer een notificatie ontvangen dan moet je je dus op de nieuw blog opnieuw aanmelden.
En waarom zou je dat doen? Nou, we hebben voor dit jaar weer heel wat in de pijplijn zitten. We gaan weer op zoek naar verborgen schatten, we zijn van plan meer trajecten van het Pieterpad te lopen, gaan vast nog weer wandelen in het buitenland en als klap op de vuurpijl gaan we eind mei voor twee maanden naar IJsland met ons busje. Ik denk dus dat ik genoeg te melden heb. In woord en beeld. Ik hoop je weer terug te zien. En als je het welletjes vindt, dan is het ook prima.
De niet genomen weg 